عرش خدا پر شد از عطر گل یاسمن
ساقی لب تشنه‌گان! باده بنوشان به من
جان مرا تازه کن، مطرب شور آفرین
بر رگ روحم بیا زخمة دیگر بزن
هلهلة عرشیان می‌رسد از هر طرف
غرق چراغانی است، حتی بیت‌الحَزن
رقص کنان می‌رود عشق به پابوس دل
چرخ‌زنان می‌رسد، روح به دیدار تن
نور دو چشم پدر! آمده هجران به سر
خاک چو یعقوب بود، خلقت تو پیرهن
بوی خدا می‌دهی ای گل مینو سرشت
بوی شهیدان عشق، بوی حسین و حسن
باد تکان می‌دهد بیرق نام تو را
مادر حوّا تویی، معنی والای زن!
